[ Pobierz całość w formacie PDF ]
BOB FINGERBILD
Samoleczenie wzroku metodą
dr Bates’a
()
(Tłum. Jerzy Wnuk)
WSTĘP
Mamy przyjemność oddać na Państwa ręce wyjątkową ksiąŜkę, która pozwoliła wielu
osobom na polepszenie jakości wzroku, a takŜe w przewaŜającej liczbie przypadków, na
całkowite wyleczenie wzroku, czy teŜ, co jest bardziej właściwym określeniem, przywrócenia
stanu normalnego widzenia.
O powodzeniu i skuteczności tej metody moŜe zaświadczyć, niezbyt moŜe chlubny
przykład przedwojennych Niemiec, gdzie poborowych z wadą wzroku kierowano najpierw do
ośrodków reedukacji wzroku stosujących metodę Batesa, a ewentualnie później do optyka dla
doboru odpowiednich szkieł. Innym słynnym przykładem jest przypadek światowej sławy
filozofa i pisarza A. Huxley'a, który pod kierownictwem uczennicy Batesa, M. Corbett, ze stanu
graniczącego ze ślepotą, po kilku miesiącach doszedł do moŜliwość czytania bez okularów.
Metoda reedukacji wzroku dr Batesa, znana i stosowana w Stanach Zjednoczonych i w
zach. Europie od blisko 100 lat, u nas w Polsce stosowana od niedawna pod nazwą “Sztuka
świadomego widzenia", oparta jest na załoŜeniu, Ŝe narząd wzroku, podobnie jak inne narządy
człowieka (ruchu, krąŜenia itd.) posiada zdolności adaptacyjne, regeneracyjne i podlega
skutecznej rehabilitacji. Wzrok moŜna ćwiczyć, doskonalić, doprowadzać do stanu normalnego
widzenia w wypadku wad wzroku, niektórych chorób i konieczności noszenia okularów,
jednakŜe w przypadkach powaŜnych wad wzroku, chorób oczu, przed przystąpieniem do
ćwiczeń opisanych w niniejszej ksiąŜce, naleŜy się skonsultować z prowadzącym lekarzem
okulistą.
Jednym z podstawowych załoŜeń dr Batesa było stwierdzenie, Ŝe podobnie jak złamana
kończyna w wyniku ćwiczeń i zabiegów rehabilitacyjnych moŜe być doprowadzona do stanu
pełnej sprawności, tak i narząd wzroku moŜna, w wyniku ćwiczeń i zabiegów
rehabilitacyjnych, doprowadzić do stanu pełnej sprawności, czyli ostrości widzenia, bez
konieczności uŜywania okularów. Zgodnie z załoŜeniami dr Batesą, okulary i sztuczne
soczewki są tym samym dla oczu, czym kule dla osoby ze zrośniętą po złamaniu nogą. Osoba,
która nie odrzuci kuli i nie zacznie normalnie chodzić (często za pomocą zabiegów
rehabilitacyjnych i usprawniających), nigdy nie odzyska sprawności w niegdyś złamanej
kończynie. Podobnie osoba z wadą wzroku, jeŜeli nie odrzuci swoistych kuł dla oczu — czyli
sztucznych soczewek — okularów i nie podejmie zabiegów rehabilitacyjnych, czyli reedukacji
i usprawniania narządu wzroku, poprzez stosowanie systematycznych ćwiczeń opisanych w
niniejszej ksiąŜce, nigdy nie uzyska efektu poprawy wzroku, a wręcz przeciwnie moŜe liczyć
jedynie na pogorszenie jakości widzenia i noszenie co raz to mocniejszych szkieł przepisanych
przez okulistę.
Trzeba zatem stwierdzić z całą jasnością tego faktu, Ŝe przepisywanie okularów w
wypadku wad wzroku, jest jedynie łagodzeniem objawów choroby — porównywalnym do
podawania środków przeciwbólowych w wypadku złamania ręki, zamiast jej nastawienia i
unieruchomienia w opatrunku gipsowym.
Zatem oczy poprzez zaopatrzenie w parę dodatkowych soczewek, mogą widzieć z
pierwotną ostrością, lecz nie jest to w Ŝadnym przypadku oddziaływanie na przyczynę wady
wzroku, czy schorzenia. Jest to krótko mówiąc oszukiwanie receptorów wzrokowych w mózgu
za pomocą odpowiednio wygiętego szkiełka. Okuliści i optycy proponujący tego rodzaju
pomoc osobom z wadą wzroku dalecy są od maksymy
medicus curat, natura sanat,
czyli:
“lekarz leczy natura uzdrawia". W tym wypadku trudno mówić o leczeniu (chyba Ŝe protezę
uznamy za lekarstwo), a szklanej soczewce w plastikowej obudowie niezmiernie jest daleko do
natury, a tym samym do jej uzdrawiającej mocy.
Te
vis medicatrix naturae,
to siły naturalne organizmu, które są obecne w kaŜdym i są
pobudzane bądź to poprzez ćwiczenia i zabiegi rehabilitacyjne stymulujące naturalne siły
obronne organizmu i mechanizmy samoregulacji, bądź to poprzez zastosowanie
odpowiedniego lekarstwa.
Okulary i odpowiednio dobrane soczewki korygują konkretne odchylenia refrakcji,
którą uwaŜa się za przyczynę danej wady. W Większości przypadków następuje
natychmiastowa poprawa moŜliwości widzenia. JednakŜe czy wskutek tego narząd wzroku
ulega poprawie? Czy zostaje wyeliminowana przyczyna wady wzroku? Działanie sztucznych
soczewek to działanie objawowe. Oczy wspomagane okularami stają się coraz słabsze i z
upływem lat będą potrzebowały coraz silniejszych szkieł dla zwalczania symptomów.
ROZDZIAŁ L
LECZMY PRZYCZYNY, A NIE OBJAWY!
JeŜeli moŜna mówić o spojrzeniu na wady wzroku, to naleŜy rozpoznać dwie postawy:
Pierwsza — pesymistyczna, zakłada, Ŝe organy wzroku nie są w stanie samoistnie się
uzdrowić, brakuje im
vis medicatrix naturae,
a więc wadliwy wzrok jest praktycznie rzecz
biorąc nieuleczalny. MoŜna go jedynie wspomóc okularami.
PowyŜsze stwierdzenie przeczy naszemu doświadczeniu Ŝyciowemu, albowiem kaŜdy
organ ciała, po spełnieniu odpowiednich warunków; jak podanie odpowiednich lekarstw,
zabiegi lecznicze, lepsze odŜywianie, właściwa terapia itd., jest uleczalny. Wynikałoby zatem z
tego “pesymistycznego" punktu widzenia, Ŝe jedynie wzrok jest jakimś dziwadłem i odstaje od
reszty naszego ciała w sposób niespodziewanie negatywny.
Drugi sposób widzenia — sformułowany po raz pierwszy przez dr Batesa jest
optymistyczny i zakłada, Ŝe podobnie jak choroby i nabyte wady naszych wszystkich
narządów, takŜe narząd wzroku jest uleczalny, moŜliwe jest więc uleczenie przyczyn wad
wzroku dzięki
vis medicatrix naturae,
pobudzonych przez odpowiednie ćwiczenia reedukacji
wzroku.
Metoda dr Batesa zakłada, Ŝe człowiek poprzez złe uŜywanie narządu wzroku,
doprowadza ten delikatny narząd do rozstroju i wad. Dlatego teŜ podstawowym działaniem
zmierzającym do poprawy jakości widzenia, jest ponowna nauka świadomego widzenia, czyli
reedukacja. MoŜna zauwaŜyć, Ŝe człowiek kulejący na jedną nogę, spowoduje po kilku
tygodniach skurcz mięśni, przez co nie będzie mógł wyprostować nogi i dopiero długotrwałe
ćwiczenia i zabiegi rehabilitacyjne pozwolą mu na pełne wyprostowanie przykurczonej nogi
oraz ponowną naukę prawidłowego chodzenia — czyli reedukację.
Dr Bates doszedł do wniosku, Ŝe większość wad wzroku spowodowana jest
nieprawidłowym uŜywaniem narządu wzroku. Złe nawyki uŜywania oczu są zawsze ściśle
powiązane ze stanem ich nadwyręŜenia i napięcia. To napięcie oddziaływuje w równym
stopniu na ciało, jak i na ducha. Organizm człowieka stanowi jedną całość. Napięcie nerwowe
spowodowane np. lękiem, powoduje napięcie mięśni w rejonie szyi, tak jakbyśmy chcieli
ochronić głowę od uderzenia z tyłu (oczywiście w odpowiednio mniejszym stopniu).
SprzęŜenie i powiązanie napięcia nerwowego z napięciem mięśniowym jest tak duŜe, Ŝe
terapeuci leczący znerwicowanych pacjentów, o duŜym poziomie lęku zaobserwowali dwie
prawidłowości. Pierwsza to bóle mięśniowe w okolicach szyi spowodowane stałym napięciem,
czasami przerost mięśni karku i spowodowany tym lekki garb u góry kręgosłupa, druga zaś
prawidłowość to zauwaŜalne zmniejszenie się poziomu lęku, jeŜeli w wyniku masaŜu, relaksu,
zabiegów fizykoterapeutycznych udało się doprowadzić do rozluźnienia mięśni karku, szyi i
ramion.
Dr Bates odkrył, Ŝe poprzez przyswojenie sobie technik edukacyjnych stan napięcia w
organie wzroku, jak równieŜ w całym organizmie ulega zmniejszeniu. Następowało to po
przyswojeniu sobie przez jego pacjentów metod relaksowania oczu i umysłu, co bezpośrednio
powodowało poprawę wzroku i odchylenia refrakcji.
Aldous Huxley w swojej ksiąŜce “The art of seeing" pisze: “Praktykowanie technik
reedukacji słuŜy wyrobieniu sobie nawyków dobrego widzenia, mających zastąpić
niepoprawne przyzwyczajenia odpowiedzialne za wadliwy stan wzroku i w wielu przypadkach
powrotowi funkcji doprowadzających do kompletnej i stałej normalizacji. Jest ogólnie przyjętą
zasadą fizjologiczną, Ŝe poprawa funkcjonowania idzie w parze z poprawą stanu napięcia
tkanek. Oko, jak stwierdza dr Bates, nie stanowi Ŝadnego wyjątku od tej zasady. KaŜdy pacjent
po nauczeniu się sposobów relaksowania napiętego wzroku i przyswojeniu sobie
prawidłowego nawyku widzenia, otwiera przed sobą moŜliwość sprawdzenia w praktyce
vis
medicatnx naturae.
W wielu przypadkach wraz z polepszeniem funkcjonowania następuje
kompletny powrót sił zdrowotnych i organiczna integracja chorego oka.
Dr Bates zmarł w 1931 r. i do momentu swej śmierci pracował nad udoskonaleniem
swojej metody. Ponadto jego uczniowie rozsiani po całym świecie opracowali masę nowych
zastosowań sformułowanych przez niego zasad. Poprzez przyswojenie sobie tych technik
wszelkiego rodzaju cierpienia u wielu kobiet, męŜczyzn i dzieci zostały z powodzeniem
zredukowane do normalności lub przynajmniej do tego stanu zbliŜone.
Dla kaŜdego, kto przestudiował selekcję tych przypadków, lub osobiście przeszedł
przez proces reedukacji wizualnej, niemoŜliwe jest, aby jeszcze powątpiewał w istnienie
metody leczenia wadliwego wzroku, która jest nie tylko symptomatyczna, lecz prawdziwie
etiologiczna. Metody, która nie poprzestaje na neutralizowaniu wad, lecz dąŜy do całkowitego
usunięcia psychologicznych i fizycznych przyczyn choroby. JednakŜe, pomimo tak długiego
okresu czasu, jaki upłynął odkąd poznano techniki dr Batesa, pozostają one nie uznane przez
profesjonalnych optometrów i lekarzy."
CZĘŚĆ L
TROCHĘ TEORII
W staroŜytnych Indiach juŜ 2000 lat p.n.e. znano i doceniano wzajemne powiązania
zmysłu wzroku i umysłu, czego przykładem są jantry i mandale. Wpatrywanie się w centralny
punkt tej mandali przez 37 minut, powoduje znakomity relaks dla oczu i umysłu.
ROZDZIAŁ 2
PATRZEĆ TO JESZCZE NIE ZNACZY WIDZIEĆ, CZYLI CZYM JEST
PROCES WIDZENIA
W czasach dr Batesa powszechnie akceptowaną hipotezą tłumaczącą zdolność
akomodacji oczu do widzenia bliskiego i dalekiego, była hipoteza Helmholtza, która tę
zdolność wyjaśniała działaniem mięśnia (obwódki) rzęskowego otaczającego soczewkę oka.
JednakŜe ta hipoteza nie wyjaśniała wszystkich okoliczności wad wzroku, dlatego teŜ Bates
doszedł do wniosku, Ŝe głównym narzędziem akomodacji jest nie soczewka, ale zewnętrzne
mięśnie gałki ocznej.
Eksperymenty przeprowadzone przez Batesa wykazały, Ŝe akomodacja gałki ocznej i
ostrość widzenia jest prawidłowa, jak równieŜ jej ogniskowa zarówno dla bliskich jak i
oddalonych obiektów obserwacji dzięki skracaniu i wydłuŜaniu osi gałki ocznej jako całości.
PoniewaŜ ta ksiąŜka zajmuje się praktyczną stroną zastosowania sztuki świadomego
widzenia dr Batesa i ma na celu przedstawienie metody skutecznie poprawiającej działanie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]